Je zou denken dat na alle zorgen over schermtijd ouders blij zijn als hun kinderen ergens naar luisteren in plaats van naar kijken. Clubhouse (zie onze uitleg) draait daarom: meeluisteren met de gesprekken van anderen, soms je steentje bijdragen. Maar in The Washington Post verscheen deze week een artikel dat waarschuwt voor verslaving aan de app.

Excessive listening can be an escape, but it can also be a coping mechanism, says Judson Brewer, who studies overcoming addiction, bad habits and anxiety. Screen time, Clubhouse or drinking can all distract people from that unpleasant feeling of anxiety, says Brewer, the executive medical director at online health company Sharecare. But the distraction doesn’t fix anxiety, it just feeds it, he says. The problem is still there.

Het artikel legt de nadruk op overmatig gebruik en past daarmee in een lange traditie van bijna obsessieve aandacht van media voor negatieve effecten van media. De invalshoek is deze keer ontwrichting van gezinnen, een perspectief dat eveneens eens een lange geschiedenis heeft: de komst van de radio veroorzaakte eveneens voor zorgen over vaders die ineens al hun tijd op zolder doorbrachten en zogenaamd bezeten raakten van de stemmen uit hun apparaat. Vergelijk dat met deze passage uit de WaPo: