De kranten stonden de afgelopen weken vol met berichten over hittegolven, vaak met een gealarmeerde ondertoon. Gek genoeg bevatten zulke artikelen voornamelijk foto’s van vrolijke strandgangers of kinderen met waterpret. Dat ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Exeter. Door die foto’s ‘vergeten’ we het snel veranderende klimaat en de gevaren van hittegolven voor kwetsbare groepen.

“De oorlog is content geworden”, schreef Kyle Chayka vorige week in The New Yorker, content die van platform naar platform stroomt. De eerste TikTok-oorlog wordt de oorlog in Oekraïne ook wel genoemd, de Russische invasie wordt gevat in filmpjes met typische TikTok-esthetiek: ogenschijnlijk onsamenhangend, zonder context en met pophitjes als achtergrondmuziek. In vrijwel alle media

Bas Heijne zou je ‘de duider des vaderlands’ kunnen noemen. Lange tijd werd er op Twitter reikhalzend uitgekeken naar zijn weekendcolumn in NRC Handelsblad: welke actualiteit zou hij kiezen en wat zou zijn invalshoek worden? Dat geeft druk, en dat was een van de redenen om te stoppen als columnist. Nu schrijft hij beschouwende essays,

Nieuwscheckers is het factcheck-initiatief van de opleiding Journalistiek en Nieuwe Media van de Universiteit Leiden. Studenten leren zo factchecken en hun inzichten zijn beschikbaar voor het publiek. In aanloop naar de Gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart is er een speciale factcheckmarathon, waarin twintig studenten én journalisten van persbureau ANP en onderzoeksredactie Pointer beweringen van politici checken.

De kloof tussen de Randstad en de rest heeft de aandacht van de media, met name sinds de discussie over Zwarte Piet. Er bestaan natuurlijk regioverschillen, maar we zijn zo klein dat je voor je het weet in Duitsland of België bent. Tegelijkertijd zitten de meeste mediatitels in Amsterdam: de landelijke kranten, redacties van talkshows.

Techgiganten als Google en Facebook fêteren nieuwsmedia met geld en gratis cursussen. Kranten vinden dat dit geen probleem hoeft te zijn, zolang de redactionele onafhankelijkheid gewaarborgd blijft. Voor NRC schreef ik een opiniestuk waarin ik uiteenzet dat er wel degelijk redenen zijn tot zorg. Deze bedrijven versterken hun monopoliepositie op de markt en journalisten zijn

Er wordt geen stuk meer geschreven zonder dat Google eraan te pas komt. Een experiment kan laten zien hoeveel van ons nieuwsaanbod de zoekmachine op deze manier bepaalt. Een hoogoplopend conflict tussen het Google en de Australische wetgever liep vorige maand met een sisser af. Vooruitlopend op de introductie van een wet die het Amerikaans bedrijf zou

Cijfers bieden houvast. Ze hebben de schijn van objectiviteit, en meten is weten. Dus worden nieuwsberichten opgeleukt met grafiekjes of andere vormen van datavisualisatie, en worden verkiezingen als een sportwedstrijd gebracht. In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over de manier waarop journalisten statistiek inzetten. Te gast is Tom van der Meer, hoogleraar Politicologie en

Universiteiten betalen zelf de (online) magazines die kritisch over hun kunnen schrijven – die dat zelfs horen te doen. Dat levert ongemakkelijke situaties op, zoals onlangs verwijten van censuur in Groningen of het overnemen van zelfstandige redacties door de afdeling voorlichting. In deze afleveringen verwonderen de Mediadoctoren zich over universiteitsmedia, samen met Mirjam Prenger, universitair

Immigratie is al jaren een van de meest besproken thema’s in het publieke debat. En we raken er maar niet over uitgepraat. Veel discussies zijn uiteindelijk op het thema terug te voeren. Klein voorbeeld: NRC schreef afgelopen weekend terecht dat het debat over onderzoek naar de groeiprognoses van de bevolking in Nederland eigenlijk helemaal niet over

Komend weekend begint het nieuwe seizoen van Zondag Met Lubach [ZML]. Presentator Arjen Lubach wordt vaak – misschien wel te vaak – gevraagd naar de verantwoordelijkheid die hij en zijn satirische programma dragen bij het aansnijden van spraakmakende onderwerpen. Zo schreef Vrij Nederland deze week: “Maar het stempel van journalistiek laat Lubach zich niet al te makkelijk aanwrijven. Zondag met Lubach is satire.

Mijn favoriete tech-socioloog Zeynep Tufekci schreef een stuk voor MIT Technology Review over connectiviteit. Ze schetst de ontwikkeling van sociale media eerst als hoop voor democratisering bij de Arabische Lente en later als tegenovergestelde in tijden van Trump. Dat punt is uiteraard al vaker gemaakt, maar ik wil er één element uitlichten dat mijn aandacht trok.