Eerder schreven we hier over de juridische grijze zone als het gaat om kunst gemaakt door AI. Van wie zijn die beelden eigenlijk? Van degenen op wiens beelden de AI getraind is? Van de AI? Van haar makers van de AI? Of van de creatieve geest die heeft bedacht dat een ‘konijn in de stijl

Kunstmatige intelligentie kan kunst maken: image synthesis models (ISMs) zijn programma’s die op aanvraag beeld kunnen genereren. Je kunt bijvoorbeeld vragen om een konijn in de stijl van Matisse. Deze modellen zijn getraind op basis van miljoenen beelden, beelden die vaak van levende kunstenaars zijn. Om het nog ingewikkelder te maken zijn er nu kunstenaars

Toen ik mijn eerste iPhone kreeg, voelde ik de toekomst. Dé app die dat gevoel opriep was Shazam. Ik vond het magisch dat je telefoon muziek kon herkennen. Dat vind ik nu nog steeds eigenlijk. Het is verbazingwekkend dat er niet veel meer apps zijn gekomen die dat teweeg weten te brengen. Een kanshebber is

Kunst is voor veel mensen eerder gelinkt aan een persoon dan aan het werk zelf, zo blijkt uit een nieuw onderzoek van de University of Chicago Booth School of Business [abstract]. Replica’s zijn minder waard, ook in het hoofd van een niet-koper, dan werken van de originele kunstenaar omdat we werk zien als een verlengde van de kunstenaar.

Wij zijn gewend horizontaal te kijken. Onze televisies, laptops en bioscoopschermen zijn gemaakt om in landschapmodus bekeken te worden. Dit heeft te maken met conventie, maar ook met biologie: onze ogen staan immers naast elkaar en kunnen dus goed een landschap overzien. Met de komst van smartphones en tablets wordt de hegemonie van het horizontale

In New York worden huizen waar beroemde mensen hebben gewoond aangegeven met plakkaten op straatborden. Die beroemde mensen zijn meestal al heel lang dood. Kunstenaar Jay Shells wilde een meer hedendaagse variant maken en heeft nu dertig alternatieve borden gemaakt en verspreid over de stad. Op de borden staan teksten uit bekende hiphop-nummers, die verwijzen

Wie vandaag de dag de beschrijving van moderne kunstwerken in musea en galerijen leest heeft dikwijls twee mogelijkheden: of te vervallen in diepe  vertwijfeling of te pretenderen de tekst te begrijpen. In onze postmoderne samenleving zijn kunstwerken namelijk niet meer alleen mooi of inspirerend. Ze zijn nu subversief, stuwen voort, bediscussiëren, zoeken en roepen grenzen

Gif’s zijn geanimeerde beeldjes of korte filmsequensen die al bijna vanaf het begin van het Internet bestaan. Al in tijden van Geocities flikkerden zij op de meeste websites en werd de plaatsing van dansende baby’s in combinatie met Comic Sans-tekst toen beschouwd als teken van vakkundigheid en bekwaamheid op het Internet. Dat Gifjes nu nog

Augmented reality is een verzamelnaam voor applicaties waarmee de werkelijkheid vergroot wordt. Een van de bekendste voorbeelden is Layar: je richt je camera op je omgeving en je kunt aan de hand van bijvoorbeeld een wikipedia-layer informatie krijgen over de gebouwen die je ziet. Het aantal mogelijkheden voor  augmented reality is eindeloos, je moet ze alleen

Een van de voorspellingen die vaak gedaan worden als het gaat om de toekomstige ontwikkelingen van sociale media is dat de verschillende toepassingen steeds meer geïntegreerd worden in ons dagelijkse ‘echte’ leven. Mobiele applicaties zoals Layar of Places zijn hier goede voorbeelden van.  Sociale media worden pas echt leuk als gebruikers zich deze media kunnen

Jongeren met hun belofte van toekomst zijn voor culturele instellingen een belangrijke doelgroep. De cultuursector zet daarom zwaar in op digitale media om de ‘digitale generatie’ te bereiken. Het Sociaal Cultureel Planbureau onderzocht door middel van een survey de online cultuurparticipatie van 12-18 jarigen (volledig rapport [PDF], uitgebreide samenvatting). Het rapport bevat interessante inzichten over

Wie denkt dat het Geocities-tijdperk al lang voorbij is, heeft al enige tijd niet in de gaten dat de doodgewaande GIF’s weer in opmars zijn. Geanimeerde GIF’s (zoals deze en deze) waren in de jaren 90 vast bestanddeel van bijna alle Geocities-webpagina’s en doken in verloop der tijd ook steeds vaker op ‘normale’ webpagina’s op.