We leven in hyperreflexieve tijden. We zaten nog maar net in lockdown toen er al allemaal think-pieces verschenen over de blijvende impact die corona mogelijk zou hebben op onze wereld. Zo wordt ook elke kledingstijl die een paar celebrities gemeen hebben meteen tot mode benoemd, net zoals een bepaald gedeeld perspectief op een onderwerp op TikTok direct een trend onder Gen Z wordt genoemd, steeds nog voordat deze zaken de mogelijkheid hebben gehad voet aan de grond te krijgen. Die hyperreflectie komt door de snelheid van huidige media, in combinatie met onze obsessie met identiteit. Die vluchtigheid van ‘trends’ maakt trendwatching extra lastig.

Ik stuitte toevallig op het trendrapport voor 2023 van influenceragency Day One, dat ze heel schrander een Predictionary hebben genoemd. Het bevat nog meer schrandere woorden als TikTokocene, re-conomy en AI-nxiety. Desalniettemin vond ik het leuk om mijn observatie over hyperreflectie (die ik schreef voor het rapport zelf te hebben gelezen) bevestigd te zien. Day One voorspelt voor 2023 trendflation. Wat we nodig hebben is een trendcession:

“When our existence constantly feels out of sync, atomized and where Murphy’s Law feels more or less codified, we all need guides for the daily catastrophe tour, and the trend forecaster has regularly come through—often with the end result of giving us a false sense of security. And it is, admittedly perhaps ironic that in our own trend report, where we assign value to what are essentially made up words, we’re eyeing a moratorium on giving viral fads real estate in headlines and our feeds, a “trendcession” if you will” (p. 12).

In tijden waarin alles versneld lijkt te gebeuren hebben we echter behoefte aan houvast, een “curriculum on the future”. We kunnen dus niet zonder trendwatchers, zegt de trendwatcher, maar we moeten wel wat sceptischer zijn. Belangrijk is volgens het agency om trend van TikTok te scheiden. Dat lijken me wijze woorden.

Beeld gemaakt met Dall E-2.