Wij leven in een makeover-cultuur. Iets worden [becoming] vinden we belangrijker dan iets zijn [being]. Aan ons ik moet dus steeds gesleuteld worden: we kunnen altijd een betere versie van onszelf zijn. Dit wordt gezien als een neoliberaal ideaal: zelfbewuste burgers die steeds maar persoonlijk moeten groeien. In een recent artikel [abstract] analyseert mediawetenschapper Meredith

De makeover-montage is een bekende stijlfiguur in tienerfilms. In een serie korte shots, vaak voorzien van opbeurende muziek, zien we hoe een muurbloempje getransformeerd wordt in een vrouwelijke jongedame. Deze stijlfiguur werd geïntroduceerd in de jaren ’80 en heeft zich daarna gevestigd. In een recent artikel [abstract] analyseert mediawetenschapper Maryn Wilkinson drie films met een

Het make-overgenre blijft onverminderd populair op televisie. Je kon al je huis laten verbouwen, je uiterlijk veranderen of je auto laten pimpen, en vaak waren deze materiële metaformoses een symbool voor persoonlijke groei. In Scrooged is nu innerlijke verandering an sich het doel. Via een overzichtelijk format van verleden, heden en toekomst, worden de deelnemers aan