In de jaren ’90 was een van de beloftes van het internet dat we los konden komen van onze lichamen. Online weet niemand wie je bent en dus zou je ervoor kunnen kiezen om een andere identiteit te performen. De jaren ’90 waren immers ook het decennium waarin theorie over identiteitsperformance populair raakte aan universiteiten.

Het televisielandschap is steeds meer gefragmenteerd. Er is veel keuze in zenders en daardoor wordt er – meer dan vroeger – televisie gemaakt voor specifieke doelgroepen. Er zijn bijvoorbeeld Amerikaanse series met alleen maar zwarte cast, bedoeld om zwarte kijkers aan te spreken. Dit wordt ook wel ‘urban programming’ genoemd. Hierdoor is er meer diversiteit te

De zware aardbeving, de daaropvolgende tsunami en de nucleaire catastrofe hebben Japan zwaar getroffen. De beelden die er sinds een paar dagen op de media verschijnen zijn onthutsend, de verhalen van de overlevenden aangrijpend. Niettemin valt er in de berichtgeving over de catastrofe nu al een ding op, namelijk de nadruk waarmee de westerse media

Populaire cultuur is een venster op de wereld. Voor een groot deel van de wereldbevolking betekent dit een Amerikaans venster op de wereld, omdat de VS bijzonder succesvol zijn in het exporteren van hun cultuuruitingen. Deze mondialisering is onderwerp van veel onderzoek. Jane Stadler onderzocht [abstract] hoe identiteitspolitiek zijn weerslag vindt in taal en hoe