Plezier is vluchtig. Het is lastig te definiëren, maar je weet wat het is als je het hebt. Plezier beleven we allemaal, maar we doen dat op verschillende manieren – manieren die soms omstreden zijn. Plezier is namelijk verre van allemansvriend. Vanuit diverse hoeken klinken bezwaren. Voorbeelden zijn religieuze ideeën over zonde, culturele waarden zoals zelfdiscipline, psychologische zorgen over excessen en verslaving, of politiek-economische belangen die arbeid en productiviteit vooropstellen. Daarom worden plezierige ervaringen gereguleerd, veroordeeld en zelfs gepathologiseerd. Plezier gaat dan ook vaak gepaard met schuldgevoel, zie de bekende Engelse term guilty pleasure.

Het plezierige is dus politiek. Dat werd zichtbaar in de manier waarop plezier werd ingeperkt tijdens ‘corona’, maar de overheid heeft een veel langere traditie van het reguleren van plezier (denk drugs, seks). De Latijnse frase ‘brood & spelen’ wees al zowel op het belang als de lage waardering van plezier.

In een nieuw boek laat ik zien hoe plezier ons als samenleving voedt, verbindt maar ook verdeelt. Het onderzoekt het belang van plezier in een tijd waarin nut vaak voorop staan, en legt bloot waarom plezier meer is dan triviale luxe. Ik sprak met dertig uiteenlopende ‘plezierkundigen’, zoals een sekswerker, een sterrenchef en een scenarioschrijver. Op basis van hun inzichten formuleer ik de principes van plezier.

Schrijven kost tijd, tijd is geld. Steun de crowdfunding en help dit pleidooi voor plezier het licht te zien: https://www.voordekunst.nl/projecten/18850-meer-genieten-van-plezier-steun-leuk-1