Media- en communicatiewetenschappers vinden het belangrijk dat nieuwsconsumptie divers is. Een gevarieerd en gebalanceerd nieuwsdieet zou essentieel zijn voor goed burgerschap, is de gedachte. Fragmentatie of homogenisering van nieuwsaanbieders worden dan als bedreigingen gezien. Een recente studie [abstract] onder Vlaamse volwassenen laat zien dat hun nieuwsconsumptie relatief divers is en dat er dus geen reden tot zorg is.

De onderzoekers keken daarbij naar de tijd die gebruikers doorbrachten bij verschillende titels en kanalen. De steekproef is niet representatief voor de bevolking maar werd gericht getrokken in de leeftijdsgroep 25-45. Respondenten werd gevraagd een dagboek van hun mediagebruik bij te houden.

Deze respondenten hebben een divers nieuwsdieet. Slechts 13 procent beperkte zichzelf tot 1 of 2 titels, de rest allemaal meer. Meer dan 40 procent van de nieuwsconsumptie komt voor rekening van de publieke omroep VRT. Slechts 7 procent van de respondenten werd niet bereikt door televisienieuws, dus of van de VRT of van commerciële zender VTM. De onderzoekers vonden geen patronen op basis van ideologische voorkeuren (wat voor de VS wel vaak gevonden wordt).

Volgens de onderzoekers is het belangrijk om bij zulke studies goed naar het aanbod te kijken. Als daar al vooraf onderscheid gemaakt wordt tussen ‘links’ en ‘rechts’ of ‘liberaal’ en ‘conservatief’ ga je dat logischerwijs ook terugzien in de resultaten. Als het aanbod daarentegen divers is, is de consumptie dat waarschijnlijk ook. Dat klinkt allemaal heel vanzelfsprekend, waarom is dit dan toch een relevant onderzoeksinzicht? De auteurs:

“This is a relevant conclusion, both in political and policy terms. It means that internally diversified news sources do reach people which, in turn, legitimates public service policies that offer guarantees for such diversity. A strongly diverse partisan media landscape may be said to be less diverse in terms of use than one including strong internally diverse news providers operating at arm’s length of the government and commercial interest groups.”

Ze zien dus legitimatie voor omroepbeleid dat inzet op diversiteit, in plaats van een partisan medialandschap vol verschillende titels. Het is de vraag wat dit voor Nederland betekent. Ons omroepbestel zit anders in elkaar. Recentelijk werd twee zeer verschillende nieuwe partijen toegang toegekend: Omroep Zwart en Ongehoord.