Haat komt op sociale media zelden van één persoon. Vaak is iemand doelwit van een storm aan reacties, niet zelden aangemoedigd of aangestuurd door iemand met veel volgers – zie deze recente column van Sander Schimmelpenninck over Wierd Duk en Geert Wilders. In de wetenschappelijke literatuur wordt dit networked harassment genoemd – als vertaling stel

Sinds Kamala Harris het campagnestokje overnam van Joe Biden verschijnen er constant jubelberichten over hoe zij sociale media ‘wint’ (zoals hier, hier en hier). Ze wil daar met name jonge kiezers bereiken. Een onderzoek van Pew Research Center laat zien dat dit een goede keuze is: vooral jongvolwassenen gebruiken TikTok om op de hoogte te

Sociale media worden soms gezien als een manier waarop burgers en politici beter met elkaar in contact kunnen komen. In tegenstelling tot de oude massamedia die aan eenrichtingsverkeer doen, bieden sociale media de mogelijkheid tot conversatie. Het is de vraag in hoeverre politici dit ook doen. Een groep onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen onder leiding

Politiek is een serieuze zaak en daar moet op serieuze platforms over gesproken. Dat is althans de normatieve opvatting van veel communicatiewetenschappers, waardoor er maar weinig aandacht is voor niet-serieuze platforms. Todd Graham en Auli Hajru [abstract] deden onderzoek naar hoe politieke discussies ontstaan op de discussiefora van Celebrity Big Brother en Wife Swap. Ze