In Nederland vinden zo’n 30.000 abortussen per jaar plaats, maar er wordt nauwelijks over het onderwerp gesproken. Dat taboe heeft te maken met stigma: je had beter moeten weten. Ook in de media praten maar weinig vrouwen over hun ervaring. Dat betekent niet dat dit geen onderwerp is in de media – in films en

Representatie is belangrijk: groepen die er in de media niet mogen zijn, zijn extra kwetsbaar in de samenleving. Die onzichtbaarheid maakt vatbaar voor psychische problemen, suïcidale gedachten, en geestelijk en fysiek geweld. Dat geldt voor minderheden, maar bijvoorbeeld ook voor ziektes en stoornissen. De recent verschenen serie It’s A Sin gaat over de aidsepidemie van

GLAAD is een Amerikaanse non-profit organisatie die zich voor de verbetering van de representatie van lhbtq’ers. Elk jaar reikt GLAAD mediaprijzen uit: “The GLAAD Media Awards honor media for their fair, accurate, and inclusive representations of the LGBTQ community and the issues that affect their lives. The GLAAD Media Awards also fund GLAAD’s work to

Media zijn nog steeds overweldigend wit. Dat geldt niet alleen voor de vloer, maar ook voor de beelden die het publiek te zien krijgt. Dat is een probleem voor een land dat democratisch wil zijn: groepen die zich niet gerepresenteerd zien, keren zich wellicht af van nationale media en richten zich op het buitenland. Hoe

Lijden en sterven zijn niet de meest gemakkelijke onderwerpen, maar toch zijn ze niet weg te denken uit de media. In programma’s als Over Mijn Lijk gaat het zelfs over de terminale ziektes van  jonge mensen. Hoe vertel je een verhaal over sterven? Waarom is het belangrijk dat we dit zien op tv? En, worden we

Glaad is een LGBT-organisatie in de Verenigde Staten. Al drie jaar brengen ze de Studio Responsibility Index uit, een verslag dat de kwantiteit, kwaliteit en diversiteit van beelden van LGBTs in grote Hollywoodfilms evalueert. Voor de rapportage over 2014 werden 114 films van de zeven grootste studio’s geanalyseerd. Er werd gekeken naar de aanwezigheid van LGBT-karakters, hun

Oudere lesbiennes hebben in het in onze maatschappij driedubbel zwaar. Die maatschappij is namelijk niet alleen heteronormatief, maar geeft ook nog eens de voorkeur aan jonge mensen. Mogen oudere mannen nog wel zichtbaar zijn, van oudere vrouwen wordt eigenlijk verwacht dat ze onzichtbaar worden. In onze beeldcultuur zijn nauwelijks oudere lesbiennes te zien. In een recent

De publieke omroep wil graag een afspiegeling zijn van de Nederlandse samenleving. Daarom gelden er prestatieafspraken over de representatie van minderheden zoals vrouwen en allochtonen. Dit leidt tot de vraag of gekleurde mensen dan geturfd moeten worden. In 2011 kwam Pownews daarom met het vaste item ‘De neger omdat het moet‘. Een donkere Nederlander kwam steeds

Journalistiek heeft altijd al tot de verbeelding van filmmakers gesproken. Over accountants, bakkers of onderzoekers van populaire cultuur worden zelden films gemaakt, maar journalisten schitteren in musicals, westerns, horror, sci-fi en oorlogsfilms. Volgens communicatiewetenschapper Brian McNair komt dit omdat de journalist in zijn zoektocht naar waarheid de gevestigde macht bedreigt en erdoor onder druk wordt