Een half jaartje geleden was een Noorse tech-website wereldnieuws. De site, NRKbeta, had bedacht dat het misschien een goed idee was om lezers eerst een aantal vragen over een artikel te laten beantwoorden voordat ze toegang kregen tot de comments-sectie. Je wilt immers dat iemand een stuk echt daadwerkelijk heeft gelezen voordat ze er hun

De algemene veronderstelling is dat het internet met ‘web 2.0’  een nieuwe fase is ingegaan waarbij de aandacht is komen te liggen op het sociale. Wikipedia, Facebook en Twitter  zijn voorbeelden van dit sociale web. Hierdoor bestaat het idee dat het internet voor die tijd niet sociaal was.  In een essay op The Atlantic legt

Afgelopen zondag was de derde aflevering van The Spiral op televisie te zien. Deze internationale productie is niet alleen bijzonder door de samenwerking tussen Nederland, België en de Scandinavië, maar ook door de integratie met een online sociale game waarbij je allerlei artistieke opdrachten moet uitvoeren. In The Spiral draait het om de straatkunstenaar Arturo die door middel van

Web 2.0 maakt van consumenten producenten en deze radicale verandering jaagt over het algemeen conventionele producenten de stuipen op het lijf. De strijd die gevoerd wordt over copyrights is daar het meest sprekende voorbeeld van. Soms lijken producenten het echter te begrijpen, al dan niet met een duwtje in de rug van meer creatieve marktpartijen.

Web 2.0 wordt in het algemeen gezien als een positieve ontwikkeling. Het begrip wordt algemeen gebruikt om de nieuwe, nog meer interactieve fase van het internet aan te duiden. Interactiviteit wordt daarbij gezien als iets goeds: nu de gebruiker niet alleen consumeert maar ook produceert zou er meer gelijkheid op het web bestaan. Vanwege de