The Economist publiceerde onlangs mooie datavisualisaties over de populariteit van televisieseries. Het is vrij algemeen erkend dat we in een nieuwe gouden tijd van tv zitten, een periode waarin series van uitzonderlijke kwaliteit zijn. Dat is een kwalitatief argument, dat desalniettemin ook kwantitatief is te onderbouwen.

The Economist keek naar de beoordelingen van series op IMDB. In de jaren ’70 lag die gemiddeld op 7,85 (uit 10). Sinds 2010 is dat gestegen tot 8.17 – weliswaar een stijging, maar niet een heel overtuigende. Daarvoor moeten we anders kijken. In de jaren ’90 waren er maar elf series die een gemiddelde beoordeling van 9,0 of hoger hadden, sinds 2010 zijn dat er 73. Wanneer we dit gegeven meenemen in het gemiddelde, betekent dit dat er nu veel middelmatige series verschijnen: “For every brilliant Game of Thrones, chronic disappointments like The Night Shift, a mediocre medical drama, are only a few clicks away.”

Dankzij streamingdiensten die je voorkeuren leren, is het tegenwoordig makkelijker zulke series te vermijden – al vind ik het zelf ook fijn om soms gewoon iets slechts te kijken (Salvation op Netflix is mijn meest recente heimelijk genoegen op dat vlak).

Opmerkelijk in de grafieken is ook de vergelijking met film: was dat in de jaren ’90 nog een medium dat duidelijk superieur werd gevonden aan tv, in de jaren ’10 lijkt tv die strijd te winnen.

De eerste visualisatie is interactief, kijk dus vooral even op The Economist.