We leven in tijd met veel zorgen over de betrouwbaarheid van bronnen. Dat roept de empirische vraag op hoe mensen met informatie omgaan. Controleren ze hun bronnen? Willen ze wel wat nieuws leren? Pew Internet onderzocht volwassenen Amerikanen en kwam tot een interessante typologie van ‘informatie-disposities’, oftewel verschillende soorten engagement met informatie. Er werden vijf

Fake news is misschien een nieuwe term, het concept zelf is veel ouder. Opzettelijke misinformatie voor politieke doelen heette vroeger propaganda, een term die gek genoeg in onbruik lijkt geraakt na de val van de Sovjet-Unie. Mediawijsheid is ook een nieuwe term, maar ook hier geldt dat het idee veel ouder is: ook vroeger bedacht

Native advertising is een gecamoufleerde manier van reclame maken. De advertentie wordt geplaatst in een vertrouwde omgeving. Er zijn verschillende vormen, zoals gesponsorde content – zie dit stuk op Emerce over native advertising in 2016. Consumenten houden niet van reclames en doen van alles om ze te vermijden. In reactie daarop zijn adverteerders steeds subtielere vormen

Mediaopvoeding richt zich op ouders. Er wordt daarbij geen onderscheid gemaakt tussen ouders van Marokkaanse afkomst of ouders van Nederlandse afkomst. Niemand wil immers dat hun kroost het slachtoffer wordt van grooming. Via Justine Pardoen op Twitter stuitte ik ook een nieuwe brochure van Mira Media over interculturele mediaopvoeding. Dat doe je blijkbaar niet alleen

In deze digitale tijden vinden we het belangrijk dat jongeren ook digitale vaardigheden aanleren. Deze vaardigheden worden vaak samengevat met de term digitale geletterdheid. Het gaat dan bijvoorbeeld om het effectief zelfstandig informatie kunnen zoeken, selecteren, beoordelen en delen. Het ligt voor de hand om de school aan te wijzen als aanstuurder van zulke vaardigheden. Kennisnet liet

Een kritisch begrip van de media is een onderdeel van mediawijsheid, een term die volgens voorstanders noodzakelijk is voor deelname in onze samenleving. Hoe moet zo’n kritisch begrip eruit zien? Gaat dat over de tekst, of ook over de productiecontext? En wat zijn de gevolgen van zulk kritisch begrip op democratische participatie? In een recent artikel

Driekwart van de Amerikanen denkt dat het internet en het world wide web hetzelfde zijn. Meer dan de helft denkt dat als een bedrijf een privacy policy heeft, dat betekent dat ze alle verzamelde data vertrouwelijk houden. Het is belabberd gesteld met de webkennis van Amerikanen, zo laat een survey van Pew Internet onder volwassen

The Society of the Spectacle is een invloedrijk boek uit 1967 van de Franse filosoof Guy Debord. Debord bekritiseert de consumptiemaatschappij vanuit Marxistisch perspectief. In een recent artikel [abstract] neemt Jan Teurlings van de Universiteit van Amsterdam de spektakelmaatschappij onder de loep en vraagt zich af in hoeverre deze analyse nog steeds van toepassing is

Voor de Week van de Mediawijsheid bestelde netwerkcoördinator Mediawijzer.net een kwantitatief onderzoek [PDF] onder Nederlandse ouders en kinderen in de leeftijd van 10-14 jaar bij marktonderzoeksbureau DirectResearch. Er werden 616 ouders en 599 kinderen bevraagd. Onder kinderen is het begrip ‘Mediawijsheid’ nauwelijks bekend. Slechts een op de vier denkt aan het slim en zorgvuldig omgaan met media. Sociale

Ouders willen graag weten wat normaal is. Onze mediawereld verandert constant en daarom zoeken ouders advies van experts om erachter te komen of ze het wel goed doen. Langzaam is er een veld ontstaan dat hierop inspeelt en dat ‘mediaopvoeding’ heet. Mijn Kind Online en het Nederlands JeugdInstituut (NJI) hebben een rapport [PDF] geschreven over

Er is nog relatief weinig onderzoek gedaan naar het internetgebruik van jonge kinderen. In een recente publicatie [PDF] uit het grote EU Kids Online-onderzoek wordt de aandacht gevestigd op kinderen tussen de 0 en 8 jaar. De auteurs deden literatuuronderzoek en brachten zo kennis samen. Kinderen onder de 9 jaar doen verschillende dingen online: video’s

Mijn basisschool deed veel aan computeronderwijs. Het was zo rond 1984. Wat ik me vooral herinner is dat we de computer commando’s moesten geven om figuren te tekenen. Dat leerde ons wiskunde (een cirkel heeft 360 graden) en het leerde ons communiceren met computers (je typt iets in en de computer voert dat uit). Ik