Klassieke socialisatietheorie stelt dat kinderen leren van hun ouders, en dat kinderen dus ook van hun ouders leren hoe ze nieuws tot zich kunnen nemen. Kinderen groeien op in een media-omgeving gemaakt door de ouders: als zij altijd Het Journaal aan hebben staan, krijgen kinderen dat met de spreekwoordelijke paplepel ingegoten. Oud onderzoek uit de

Nieuwsorganisaties zetten steeds meer in op beeld: liefst korte filmpjes die makkelijk te delen zijn op sociale media. Het idee is dat ze zo de jonge doelgroep kunnen bereiken, die weg zou trekken van traditionele media en die de voorkeur zou geven aan beeld. Onderzoek van Pew Research laat nu een opmerkelijk resultaat zien: jonge Amerikanen

In september 2010 startte Diep. Ons doel is een brug te slaan tussen wetenschap en maatschappij en academische kennis over populaire cultuur te ontsluiten voor een breder publiek. In december 2010 begonnen we daarom met bloggen. Zo is de website van Diep uitgegroeid tot een groot archief met een schat aan kennis. We wilden dit graag

Journalisten schrijven regelmatig over onderzoek. Waar de bètawetenschappen mogen rekenen op ‘eigen’ wetenschapsjournalisten, worden sociaalwetenschappelijke studies vaak gerapporteerd door ‘gewone’ journalisten. Binnen de gammawetenschap – meer dan bij alfa en bèta – wordt er volop gediscussieerd over methoden. Zo zijn de verschillen tussen kwalitatief en een kwantitatief onderzoek fundamenteel. Zonder inzicht in die verschillen kan een

Programma’s als Pownews voldoen niet aan conventionele journalistieke waarden en worden daarom gerangschikt onder vermaak, terwijl zij zichzelf zien als nieuws of actualiteiten. Over zulke programma’s bestaan zorgen onder wetenschappers: ze zouden bijvoorbeeld een publiek aantrekken dat alleen wil horen wat het wil horen. Om de effecten van zulke programma’s op politieke attitudes te onderzoeken

Een van de centrale vragen van de communicatiewetenschap is of we de media-inhoud krijgen die we zoeken of degene die we aangeboden krijgen. Anders gezegd, zijn het de persoonlijke karakteristieken van de ontvanger (bijvoorbeeld interesses) die bepalen wat hij kijkt, of kijkt hij naar wat aangeboden wordt? In tijden van veranderende journalistiek is deze vraag

Jongeren consumeren over het algemeen minder nieuws dan volwassen, iets dat menig opvoeder zorgen baart. Uit eerder onderzoek weten we dat sommige jongeren nieuws saai vinden, moeilijk te begrijpen en/of niet relevant voor hun leven. Dit betekent echter niet automatisch dat deze jongeren niet betrokken zijn. In een recente studie [abstract] is onderzocht hoe jongeren

Door de komst van nieuwe dragers verandert de manier waarop we media consumeren. Dat is althans de algemeen heersende opvatting. Een recent Brits onderzoek koppelt de toegenomen verkoop van tablets direct aan de hoeveelheid nieuws die geconsumeerd wordt. Newsworks, het marketingagentschap van nationale kranten, bracht onlangs naar buiten dat jonge tabletgebruikers meer nieuws gaan lezen.

Reuters publiceerde zijn Digital News Report (inzichten over de consumptie van ‘digitaal nieuws’ in Europa en de VS, LD) met veel elementen over jongeren: 43 procent van de Britten tussen de 16 en 24 lezen hun nieuws via onder andere Twitter en Facebook. Van de Britten boven de 45 gebruikt ‘slechts’ 11 procent sociale media om nieuws

Geen enkel ander medium nodigt de gebruiker uit tot zoveel creativiteit als het internet. Er komen steeds meer tools beschikbaar waarmee je heel eenvoudig digitale content aanpast. Een bekend voorbeeld is Instagram, een applicatie die je een filter over je foto laat leggen waardoor deze er mooier uitziet. Onderzoekers van MIT hebben nu een tool

Een van de manieren om een scheiding aan te brengen tussen ‘serieus’ nieuws en ‘populair’ nieuws is het gebruik van emoties. Veel journalisten houden vast aan het idee dat emoties geen plek hebben in het serieuze nieuws. In journalism studies, het wetenschappelijke veld dat zich bezighoudt met journalistiek, is deze tegenstelling bekritiseerd. Britse onderzoekers deden