In de jaren ’70 en ’80 formuleerden radicaalfeministen kritiek op pornografie. Zij hebben daarmee de toon gezet voor het debat dat sinds internetporno weer hevig opgelaaid is. Susan Brownmiller beweerde bijvoorbeeld in 1975 dat seksueel expliciet materiaal een vertekend beeld van seksualiteit geeft, waarin vrouwen worden afgebeeld als “anonymous,panting playthings, adult toys, dehumanized objectsto be