Het Amerikaanse politieke landschap is extreem gepolariseerd en daar zit geen beweging in, zo laat onderzoek van de Annenberg School for Communication and Journalism zien. Samen met bureaus Golin en Zignal Labs stelden ze een polarisatie-index op, die de algehele mate van polarisatie in de VS meet en de polarisatie rond tien sleutelkwesties, zoals abortus

Nepnieuws is een grote bron van zorg en mag daarom rekenen op warme aandacht van onderzoekers. Vaak wordt daarbij gekeken naar makkelijk beschikbare data, zoals tweets of andere berichten die nepnieuws zouden bevatten. Daardoor we weten nog maar weinig over waarom mensen nepnieuws verspreiden. Deense politicologen en communicatiewetenschappers onderzochten de psychologische drijfveren van individuen om

Het succes van Trump wordt vaak deels toegeschreven aan zijn gebruik van Twitter. Ook Wilders wordt geroemd vanwege de manier waarop hij het platform inzet om zijn boodschap te verkondigen. Op sociale media kun je direct met je volgers communiceren, wat ze bijzonder geschikt zou maken voor populisten. Zij worden dan ook veel geretweet en

Op Twitter zijn er verschillende soorten nepaccounts die allemaal verschillende doelen hebben. Veel van hen zijn erop gericht om grassroots activiteit te faken, dus om te doen alsof iets leeft onder ‘de bevolking’. Ze kunnen ervoor zorgen dat ideeën of accounts meer geloofwaardigheid verkrijgen, door tweets of personen populairder te laten lijken dan ze daadwerkelijk

Een jaar geleden was de overgang definitief: twitteraars hadden niet langer 140, maar 280 tekens tot hun beschikking. Het leidde tot gemopper (onder andere van mij) en uiteindelijk, zoals die dingen gaan, tot acceptatie. Twitter maakte cijfers bekend waaruit blijkt dat vrijwel niemand iets doet met die extra ruimte. Op een rijtje: De meest voorkomende

NRC Handelsblad en de Volkskrant hebben tegenwoordig een rubriek waarin ze feiten checken. Er wordt immers veel onzin verkondigd, ook in het nieuws. Het is maar de vraag of zulke rubrieken zin hebben: aanhangers van Thierry Baudet zullen er waarschijnlijk weinig waarde aan hechten dat kranten die zij toch al niet serieus nemen zeggen dat

Het is typerend gedrag voor Twitter, maar bestaat ook op andere sociale media: je retweet (of deelt) een bericht dat anderen schreven. Zo wordt de informatie verder verspreid. Maar onderzoek onder gebruikers van Weibo (een Chinese variant van Twitter) levert een onverwacht bijeffect van retweeten op. De deelnemers aan het onderzoek [abstract] kregen veertig berichten van maximaal 140 tekens te zien

Amerikaanse jongeren die deel uitmaken van gangs zitten ook op sociale media. Uit eerder onderzoek [abstract] werd duidelijk dat zij hun offline activiteiten daar voortzetten. Dit fenomeen is internet banging genoemd. Er werden drie activiteiten onderscheiden: het propageren van hun bendelidmaatschap; verslag doen van deelname aan geweld; en netwerken met andere bendeleden. In een recent

Het klinkt een beetje verwend en arrogant: veel volgers hebben en dan een stuk schrijven om te klagen over hoe het is om veel volgers te hebben. Anil Dash schrijft online over technologie en populaire cultuur, maar hij is verder geen grote naam. Toch heeft hij meer dan een half miljoen twittervolgers. Dat komt omdat hij

Vroeger was Twitter vooral een babbelbox. Het was een gezellige boel en ‘s avonds laat werd het nog gezelliger als sommige mensen wat gedronken hadden en nog vrijer hun gedachtespinsels deden. Twitter groeide, er kwamen steeds meer journalisten en celebrities, en er kwamen gedragsregels. Net als andere sociale netwerken werd Twitter steeds meer gezien als

Seksisme is slecht voor de gezondheid. Zo start een recent artikel [abstract] van psycholoog Mindi Foster. Het zou aangetoond zijn dat je er depressief van kunt worden en zelfs dat je er fysieke pijn van kunt krijgen. Het is daarom belangrijk er iets aan te doen. Een mogelijke interventie is erover te klagen op Twitter.

Ik volg soms hele conferenties via een hashtag op Twitter en als ik zelf aanwezig ben, durf ik actief te tweeten zodat anderen kunnen meelezen. Maar wat kan het effect van sociale media op de lezingen zelf zijn? Dit is de vraag van een onderzoek [abstract] onder leiding van Damian Roland dat net gepubliceerd werd. De onderzoekers