Binnenkort begint Game of Thrones weer. Popcultuurcommentator Charlie Jane Anders vroeg zich daarom af waarom de serie zo populair is. Zij stelt dat het te maken heeft met twee globale culturele trends die volgens haar een diep gewortelde angst weerspiegelen over het leven in de 21ste eeuw. Enerzijds gaat het om een obsessie met dystopie en de Apocalyps; anderzijds om een nostalgie naar verschrikkelijke geschiedenis.

Bij de eerste trend ziet zij bewijs in The Hunger Games en The Walking Dead.  Ze schrijft:

We all sense that our unsustainable economic system will collapse, and/or our biosphere will no longer support so many humans, but we don’t know if the crunch will come next week or in 50 years.

Bij de tweede trend draagt ze series als Masters of Sex, Mad Men en Downton Abbey aan. Samengevat:

Probably there’s a part of us that longs for a time when things were less confusing and everybody knew where they stood, plus it’s hard work being egalitarian. But also, social change has accelerated so rapidly in recent years that people want to retrace their steps and try to figure out how we got here from there.

Anders’ betoog is overtuigend, maar voelt nog onbevredigend. Wat alle series gemeen hebben is namelijk ook een gebrek aan digitale technologie. In die zin zou je ze samen ook kunnen lezen als een nostalgie naar een pre-internetsamenleving, waar communicatie traag ging en mensen veel meer op elkaars fysieke nabijheid waren aangewezen.

Deze tijd wordt wel de derde Gouden Eeuw van televisie genoemd. Series als True Detective en Breaking Bad vertellen belangrijke verhalen over de wereld waarin we leven, een wereld die vol onzekerheden is – zoals Charlie Jane Anders aangeeft. Dat maakt het extra belangrijk om deze series te duiden. Helaas zien we nog veel te weinig gedegen analyses door kenners. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de nog immer lage status van televisie.

Onder Mediadoctoren maakte eerder een podcast over nostalgie.