In de weekendbijlage van Pedro de Bruyckere’s blog X, Y of Einstein vond ik dit leuke wetenschapsweetje over bioscoopstoelen, die doorgaans rood zijn. Rood licht heeft een langere golflengte. In het donker zien we kortere golflengtes het beste, kleuren die je dus juist niet wilt zien in de bioscoop. Rood is daarmee de beste kleur

De geesteswetenschappen hebben een imagoprobleem. Ondanks de benaming worden ze door velen niet gezien als échte wetenschap. Het Engelstalige onderscheid tussen science en studies draagt daar wellicht aan bij, ook al is dat onderscheid uniek voor het Engels. Uiteraard zijn er verschillen tussen wat wij alfa en bèta noemen, bijvoorbeeld op methodologisch gebied. Wat is

Vertrouwen is een hot issue op dit moment: er wordt veel gezegd en geschreven over vertrouwen in de politiek, dat cruciaal zou zijn voor het functioneren van de democratie. Ook vertrouwen in de wetenschap wordt belangrijk gevonden. Tegelijkertijd vraagt ‘de’ wetenschap juist om kritische geesten. Een recente studie [abstract] laat dat verschil duidelijk zien. Amerikaanse

Voor het eerst wordt er in Nederland serieus geld vrijgemaakt voor wetenschapscommunicatie: vier miljoen vanuit de Nationale Wetenschapsagenda. Tijdens het Etmaal van de Communicatiewetenschap hield hoogleraar Wetenschapscommunicatie Ionica Smeets een keynote waarin ze vijf uitdagingen uiteenzette. Deze zijn onlangs gepubliceerd in het Tijdschrift voor Communicatiewetenschap [abstract, open versie]. 1: de positie van onderzoek naar wetenschapscommunicatie

Bloggen is een beetje een archaïsche term geworden. Nieuwsmedia maken nauwelijks onderscheid meer tussen hun offline en online tak. Wat voorheen groepsblogs waren heten nu eerder ‘online magazines’ of ‘platforms’. Toch is er een kleine groep die vasthoudt aan de term: wetenschappers. Het blog is een prachtig kanaal voor wetenschapscommunicatie door onderzoekers zelf. Sinds 2010

Deze week was er deze tweet van Rutger Bregman: Stanford Prison Experiment? A lie https://t.co/4Mopdg6gPb Robbers Cave Experiment? Hoax https://t.co/9Q4LbGsbk9 Milgram Experiments? Debunked https://t.co/kjESvdxJNU Marshmellow Test? Nonsensehttps://t.co/u5QbgoVhUh Bystander effect? Fake. https://t.co/Puq4oifJES What’s left? — Rutger Bregman (@rcbregman) June 12, 2018 Je zou er ondertussen ook Growth Mindset, Grit en misschien de power pose  aan kunnen toevoegen. Al moet ik

Het valt niet mee om sociaalwetenschapper te zijn. Zo wordt er dagelijks in de media duiding gegeven op politicologische fenomenen, door mensen die soms nog nooit een politicologisch onderzoek hebben gezien – laat staan gelezen. In een recent essay in Political Communication [eerste pagina] verzucht Rasmus Kleis Nielsen, onderzoeksdirecteur van het Reuters Institute for the Study

In de negentiende eeuw kon je op de kermissen en in de theaters van steden als Parijs, Brussel en Amsterdam genieten van shows op het grensvlak tussen goochelen en wetenschap. ‘Professeurs’ demonstreerden voor een publiek optische illusies en nieuwe uitvindingen zoals elektriciteit. Wetenschappelijke vondsten werden zo onderdeel van spektakel, en de shows werden druk bezocht.

“If your job prospects depend on clicks, you’d be stupid not to write clickbait.” De munteenheid van het internet is aandacht en aandacht wordt gemeten met clicks. Hoe meer clicks, hoe meer aandacht. Ik ben daar zelf niet vies van. Zo is mijn ‘best gelezen’ column op Folia er eentje met de titel ‘Pijpen is

Academisch schrijven hoort bondig te zijn. Dat is het advies dat studenten en onderzoekers steevast krijgen. Onderzoekers van de University of Chicago zijn het daar niet mee eens. Ze onderzochten [volledige toegang] meer dan een miljoen abstracts over een periode van zeventien jaar uit acht disciplines op stilistische kenmerken. Ze keken daarbij naar hoe vaak

Inzichten uit de wetenschap zijn voor meer mensen interessant dan alleen wetenschappers. De laatste tijd wordt er veel aandacht gevraagd voor valorisatie en inzicht in het maatschappelijk nut van wetenschap. Het is daarom goed om te meten wat het publiek doet met wetenschappelijke inzichten. Pew Internet Research deed dat. Ze ondervroegen Amerikaanse volwassenen en Amerikaanse

Wetenschappelijke conferenties zijn duur en met dalende budgetten van universiteiten wordt het wetenschappers moeilijker gemaakt om internationale collega’s te ontmoeten. Dat is jammer, omdat nieuw werk meestal eerst op conferenties wordt gepresenteerd. Twitter is een uitstekende manier om conferenties vanaf je werkplek te volgen. Afgelopen weekend was ik op de conferentie van het Fan Studies