Van Dungeons & Dragons spelen word je slimmer
Via een tweet kwam ik uit bij een oud maar opmerkelijk onderzoek: van het spelen van Dungeons & Dragons zou je slimmer worden. De tweet verwijst naar een stuk op een blog, en na even doorklikken kwam ik bij de studie [volledige toegang]. Het gaat om een hoofdstuk in een wetenschappelijk boek uit 2011 dat slechts vier keer geciteerd is. De resultaten moeten dus sowieso niet als al te hard worden gezien.
In de oorspronkelijke blogpost staat de volgende claim:
“In Texas, a group of kids who scored significantly higher than the rest of their district peers on a statewide test had magical powers to thank. They were all members of the Dungeons & Dragons club.”
Klopt dit?
In de studie gaat het om een docent die op een privéschool wiskunde gaf aan third grade, dit zijn leerlingen van 8-9 jaar. Ze moesten daar een project verzinnen waar ze het hele jaar aan zouden werken en waar ze iedere dag iets nieuws moesten leren. Deze groep ging aan de slag met Heroes of Hesiod, een versie van Dungeons & Dragons geschikt voor kinderen van 6 en ouder. De bedoeling was dat ze een eigen versie van het spel moesten ontwerpen. Daartoe stelde de docent een aantal leerdoelen op, die veel verder gaan dan het spel spelen. Zo moesten ze onder andere in-game taal- en rekenspelletjes verzinnen, personages en settings bedenken die historisch overeenkomen met de Middeleeuwen en onderzoeksvragen opstellen.
De leerlingen waren enthousiast over het project en werkten er graag aan. Dat is natuurlijk al winst. De docent zag de taal-, reken- en sociale vaardigheden van haar leerlingen vooruitgaan, maar dit is niet gebaseerd op systematische observatie en ook niet getoetst. Nergens in het hoofdstuk wordt melding gemaakt dat deze leerlingen het beter deden dan hun peers.
De claim is gemaakt door een andere docent. Hier ging het om ninth grade, dat zijn leerlingen van 14-15. Zij namen geen deel aan een project, maar zaten ‘gewoon’ in de Dungeons & Dragons-club. Er kan dus sprake zijn van selectiebias: leerlingen die toch al slim zijn, zijn de leerlingen die dat leuk vinden. Uit het stuk wordt nergens duidelijk of de verschillen met andere groepen leerlingen daadwerkelijk significant zijn en hoe dit is getest. Waarschijnlijk scoorden ze hoger, maar dat kan dus ook te wijten zijn aan toeval.
Moeten we het daarom terzijde schuiven? Nee. Het lijkt me dat de claim die in de titel van deze blogpost staat wel degelijk te onderzoeken is. Spelen is goed voor je ontwikkeling, dingen leren terwijl je plezier hebt is mooi meegenomen. Je kunt je evenwel afvragen of de school echt de plek is om een Dungeons & Dragons-voorliefde aan te moeten wakkeren. Ouders kunnen dat ook.